Przygotowanie miodu pitnego jest łatwe i tylko nieznacznie różni się od domowej produkcji win. Kluczowy w tym przypadku jest surowiec, który stanie się podstawą trunku. Na proces wyrobu miodów pitnych składają się trzy główne etapy: przygotowanie brzeczki miodowej, jej fermentację i dojrzewanie.
Brzeczka miodowa może zawierać tylko miód i wodę lub być zaprawiona chmielem, korzeniami, ziołami lub sokami owocowymi, pozwalając tym samym na otrzymanie różnego rodzaju miodów pitnych.
Warto wspomnieć o tym, iż w konsekwencji wyboru sposobu przygotowania brzeczki możemy otrzymać zarówno miody sycone, jak i niesycone. Miód pszczeli charakteryzuje się gęstą formułą, posiada sporą zawartość cukru, dlatego aby prawidłowo przeszedł proces fermentacji należy rozcieńczyć go wodą. Jeżeli miód zostanie rozpuszczony w letniej wodzie, a następnie poddany fermentacji, to otrzymamy miód niesycony, zwany naturalnym. Sposób ten stosuje się rzadko, a do przygotowania tego rodzaju miodu pitnego stosuje się miody najwyższej jakości, by uniknąć obniżenia jego właściwości aromatycznych w czasie gotowania. Metoda ta jest też dość wymagająca ze względu na możliwość rozwinięcia się drobnoustrojów podczas procesu fermentacji. Z tego powodu miody sycone zyskują przewagę w rankingu miodów pitnych wytwarzanych w domowych warunkach. Aby miód można było nazwać syconym, musi zostać poddany procesowi gotowania (warzenia). Dopiero po ugotowaniu i ostudzeniu brzeczki przelewa się ją do czystego i zdezynfekowanego balonu fermentacyjnego, a w następnej kolejności dodaje się drożdże dedykowane miodom pitnym. Zapewniając takie warunki możemy być pewni prawidłowej, bezpiecznej i szybkiej fermentacji.
Ogólnie przyjęty podział miodów pitnych klasyfikuje je na półtoraki, dwójniaki, trójniaki i czwórniaki.
Wszystko zależy od stosunku ilości miodu i wody w brzeczce, którą charakteryzuje dany rodzaj miodu pitnego.
Półtorak - otrzymuje się z brzeczki, do której użyto 1 L miodu na 0,5 L wody. (58-61°Blg). Zazwyczaj jest on bardzo słodki, a zawartość jego alkoholu wynosi 16%.
Dwójniak - otrzymywany jest z brzeczki, do której użyto 1 L miodu na 1 L wody. (48-50°Blg). Jest również słodki, a jego zawartość alkoholu to ok.15%.
Trójniak - te rodzaj miodu pitnego otrzymujemy z brzeczki, do której użyto 1 L miodu lecz na 2 L wody. (34-36 °Blg). Jest półsłodki, o zawartości alkoholu ok. 12-14%.
Czwórniak - to z kolei miód, który otrzymujemy z brzeczki, do której użyto 1 L miodu na 3 L wody. (25-28 °Blg). Jest on wytrawny, a jego zawartość alkoholu oscyluje w granicach 10-12%.
Warto pamiętać, że...
Im więcej wody dodamy na 1 L miodu, tym bardziej wytrawny (a co za tym idzie, mniej słodki) miód pitny otrzymamy. Brzeczki dwójniaka i półtoraka zawierają bardzo duże ilości cukru, które nie mogą być całkowicie przerobione przez drożdże podczas fermentacji. Te rodzaje brzeczki fermentują dość ciężko i długo. Otrzymuje się z nich miody pitne, które są bardzo słodkie, wymagają długiej fermentacji oraz kilkuletniego okresu leżakowania.
Początkującym zaleca się rozpoczęcie przygody z miodami pitnymi od produkcji czwórniaków i trójniaków, gdyż stosunkowo łatwo fermentują i szybko dojrzewają. Zwykle są dojrzałe już po roku, a czwórniaki nawet już po 8 miesiącach.
Poznaj nasz przepis i przygotuj miód, który stanie się Twoim popisowym trunkiem.
...bo domowe jest lepsze!