Słowniczek początkującego piwowara

BREW-KIT – nachmielony ekstrakt słodowy, w postaci gęstego syropu z dodatkiem chmielu. Konkretna kompozycja słodów do przygotowania określonego gatunku piwa. Idealna alternatywa dla osób, które nie maja czasu na klasyczne warzenie.

​

BRZECZKA PIWNA – wywar przygotowany ze słodu, wody, chmielu oraz innych produktów niesłodowanych np. syropu cukrowego. 

CHMIEL – Humulus Lupulus L. roślina dwupienna stosowana w piwowarstwie, najczęściej w formie granulatu lub pokruszonych szyszek, nadająca piwu charakterystyczną goryczkę oraz szczególny smak i aromat. Chmiel posiada też właściwości bakteriostatyczne, jego dodatek pozwala utrwalić piwo. 

CUKROMIERZ – areometr Ballinga – miernik służący do pomiaru ilości cukru w brzeczce w temp. 20°C. 

DROŻDŻE PIWNE DOLNEJ FERMENTACJI – fermentują w niższych temperaturach około 5 – 13°C, po fermentacji osiadają na dolne naczynia. Drożdże dolnej fermentacji charakteryzują się czystszym profilem aromatycznym piwa. Używane głównie do piw typu lager, pilzner, bock (koźlak). 

DROŻDŻE PIWNE GÓRNEJ FERMENTACJI – fermentują w wyższych temperaturach około 15 – 25°C, zbierają się w górnej warstwie brzeczki tworząc charakterystyczny kożuch. Drożdże górnej fermentacji tworzą więcej produktów ubocznych fermentacji i wnoszą do piwa wiele nut m.in. estrowe nuty owocowe, nadając piwu bogatszy i bardziej złożony bukiet. Używane do piw typu Ale, pszenicznych, brytyjskich. 

EBC – jednostka używana do określenia barwy słodu i piwa. Im wyższa wartość tym ciemniejsza barwa piwa.

EKSTRAKT POCZĄTKOWY – ilość cukrów znajdująca się w brzeczce przed fermentacją. Wyrażany np. w stopniach Ballinga.

EKSTRAKT POZORNY (KOŃCOWY) - zawartość cukrów niefermentowalnych w gotowym piwie, po zakończonym procesie fermentacji. Pomiar zaburza zawartość alkoholu w piwie stąd jego wartość jest przybliżona, a ekstarkt nazywany pozornym.

EKSTRAKT SŁODOWY NIECHMIELONY – zamiennik cukru stosowany przy produkcji piwa, może występować w formie gęstego syropu lub w postaci proszku. Wzbogaca smak piwa.

FERMENTACJA BURZLIWA – właściwa fermentacja przeprowadzana przez drożdże, w wyniku której powstaje alkohol i dwutlenek węgla. 

FERMENTACJA CICHA – fermentacja mająca na celu sklarowanie oraz dojrzewanie młodego piwa. 

GLUKOZA KRYSTALICZNA – cukier dodawany do butelek w celu nagazowania piwa. 

IBU – jednostka goryczy, im większa wartość tym piwo bardziej goryczkowe.

MŁÓTO (wysłodziny) – nierozpuszczalne składniki zacieru w postaci osadu z łusek kiełków i drobin słodu. Stanowi odpad po filtracji. Młóto wykorzystywane jest często jako pasza dla zwierząt.

REFERMENTACJA – wtórna fermentacja w butelce, mająca na celu nagazowanie piwa. W tym celu przy rozlewie dodaje się do butelek cukier. 

SKALA BALLINGA - ukazuje stężenie cukru w roztworze wodnym. 1 Blg = 10g cukru na 1 L płynu.

SKROBIA – cukier złożony obecny w słodzie. Pod wpływem zacierania rozkładany  jest do cukrów prostych, poddawanych fermentacji. 

SŁÓD – skiełkowane i wysuszone ziarno zbóż. Najpowszechniej stosowany jest słód jęczmienny. 

ŚRUTA SŁODOWA – rozdrobnione łuski i ziarna słodu. 

ŚRUTOWANIE – rozdrobienie słodu mające na celu pokruszenie łusek oraz ziarna. W ten sposób uzyskujemy śrutę słodową. 

WSKAŹNIK JODOWY SKROBI – płyn Lugola – roztwór jodku potasu, służący do oznaczenia stopnia rozłożenia skrobi. Brak zmiany zabarwienia wskaźnika oznacza koniec zacierania. 

WYSŁADZANIE – przepłukiwanie młóta gorącą wodą w celu wyciągnięcia pozostałych w nim cukrów. 

ZACIERANIE – proces produkcji brzeczki piwnej, mającej na celu rozpuszczenie skrobi oraz białek w wodzie, pod wpływem enzymów. 

ZŁOŻE FILTRACYJNE – łuski i ziarna słodu, uzyskane po procesie zacierania, przez które filtrujemy brzeczkę.